Vandaag is het Coming Out Day. Sinds 2012 is LHBTI+ acceptatie een verplicht onderdeel van het curriculum (bron COC). Ook komen er steeds meer Gender and Sexuality Alliances (GSA) op middelbare scholen en vorig jaar kleurden tijdens Paarse Vrijdag (13-12) meer dan 1000 scholen (vo en mbo) paars. Toch ervaren LHBTI+jongeren nog veel uitsluiting.
Afbeelding: Movisie
Cijfers
Op vrijwel elke school wordt homo als scheldwoord gebruikt, en is ook het meest gebruikte scheldwoord. LHBTI+ers worden vier keer vaker dan gemiddeld gepest en zelfmoordcijfers liggen onder LHBTI+-jongeren tot vijf keer hoger, schrijft het COC.
Ouders
Nederlandse ouders weten vaak te weinig over seksuele oriëntatie en genderidentiteit om hierover goed te kunnen praten met hun kinderen. “Ze weten wel wat LHBTI betekent, maar als je doorvraagt wat dat inhoudt, hebben ze geen idee. Ze staan open voor een gesprek hierover, maar de meeste ouders denken dat hun kind daar geen behoefte aan heeft. Dat blijkt uit een peiling die het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport liet uitvoeren onder ruim duizend ouders met kinderen van 12 tot 25 jaar”, aldus Movisie.
Jongeren willen vaak liever dat hun ouders dit gesprek aan gaan. En dat is belangrijk, want LHBTI+ jongeren zijn vaker depressief en suïcidaal dan heteroseksuele jongeren. En daarnaast helpt het ook om onzekerheid en schaamte weg te nemen.
Concrete tips
Om scholen meer inzicht te geven in hoe ze hun leerlingen kunnen ondersteunen heeft het GSA Netwerk een checklist uitgebracht. Deze onderwijsstandaard kent drie niveaus en maakt het heel concreet. Zoals: laat het onderwerp terugkomen in meerdere jaren, de aanwezigheid van gender-diverse toiletten en leerlingen weten waar ze terecht kunnen als ze gepest worden om hun sekse, gender of seksualiteit.
Vind je het lastig hoe je lesgeeft over gender- en seksuele diversiteit? Het COC verzorgt gastlessen waarin de gastdocenten in open gesprek gaan met de leerlingen. Er wordt zowel inhoudelijk als persoonlijk ingegaan op gender- en seksuele diversiteit. Door het delen van eigen ervaringen, krijgen leerlingen een beeld bij de leefwereld van een LHBTI+er. Zowel de negatieve ervaringen worden besproken alsook het geluk met het kunnen zijn wie je bent.
Uit mijn eigen (Nine's) ervaring als COC-gastlesdocent: "De meeste leerlingen kennen geen LHBTI+ers. Als ze al iemand kennen zijn het de buurvrouwen of een kennis van de ouders. Zelden kennen ze een leeftijdsgenoot die queer is. En dat terwijl zo’n 10% van de wereldbevolking LHBTI-er is! Aan ons mogen ze dan ook alles vragen; anoniem schrijven ze hun vragen op een briefje. Het meest zijn ze benieuwd naar de reactie van onze ouders en vrienden, of we gepest worden, en wanneer we het zelf wisten. Hoe rumoerig de klas ook is, als we ons persoonlijke verhaal vertellen zijn de leerlingen muisstil. Aan het einde van de les delen ze vaker dat het leerzaam was en dat ze het fijn vonden dat alle vragen serieus genomen werden. Af en toe deelt een leerling zelfs voor het eerst met de klas dat diegene zelf LHBTI+er is. Dat is bijzonder."
Verder lezen:
www.iedereenisanders.nl – informatieve website voor jongeren, en een pagina voor ouders
www.jongenout.nl – community voor jongeren tot 18 jaar
www.maruf.eu – over de Islam en LHBTI+
www.christenqueer.nl – over het Christendom en LHBTI+
www.transvisie.nl – informatie en activiteiten m.b.t. genderidentiteit – voor transgender mensen, genderzoekers, hun partners en ouders.
Meer cijfers:
www.movisie.nl/publicatie/feiten-cijfers-rij